یونس نوربخش
چکیده
در این تحقیق به دنبال یافتن مدلی برای همبستگی اجتماعی و وحدت فرهنگی در ایران هستیم؛ الگویی که براساس آن تنوع قومی و فرهنگی بهعنوان چالشی در برابر همبستگی ملی قرار نگیرد و به فرصتی برای غنای فرهنگی جامعه تبدیل گردد. ابتدا دیدگاههای اساسی مربوط به فرهنگ، قومیت و ملت مورد بررسی قرار میگیرد و آنگاه مفاهیم مربوط به سیاستهای میان ...
بیشتر
در این تحقیق به دنبال یافتن مدلی برای همبستگی اجتماعی و وحدت فرهنگی در ایران هستیم؛ الگویی که براساس آن تنوع قومی و فرهنگی بهعنوان چالشی در برابر همبستگی ملی قرار نگیرد و به فرصتی برای غنای فرهنگی جامعه تبدیل گردد. ابتدا دیدگاههای اساسی مربوط به فرهنگ، قومیت و ملت مورد بررسی قرار میگیرد و آنگاه مفاهیم مربوط به سیاستهای میان و درونفرهنگی و آثار اجتماعی و سیاسی آنها را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهیم؛ سیاستهایی که هرکدام در یک منطقه جغرافیای متولد شدهاند و با حوادث تاریخی خاص آن جامعه پیوند خورده و مورد تجربه قرار گرفتهاند. امکان تحقق هرکدام از سیاستهای ارتباط فرهنگی در رابطه با اقوام مختلف موجود در ایران باید با توجه به همه ابعاد جغرافیایی، سیاسی، تاریخی و فرهنگی اجتماعی ایران باشد. از اینرو، در این تحقیق سیاستهای ارتباطات فرهنگی در خصوص ایران مورد ارزیابی قرار گرفته و مدل مناسبی (وحدت ساختاری و تکثر فرهنگی) ارائه شده است که موجب تقویت مفهوم ملت و یکپارچگی ملی و در عین حال تنوع و غنای فرهنگی میگردد.